Er wordt vaak over geklaagd…..het feit dat Fransen alleen maar Frans spreken. Het is natuurlijk hun goed recht, maar voor de vakantieganger is het vaak een heel getob. Een poging in het engels treft in Frankrijk meestal geen doel. Zeker de wat oudere generatie op de Franse campagne spreekt geen woord engels, of dermate belabberd dat er geen touw aan vast te knopen is. Franglais noemen we dat.
Dat komt onder meer omdat op de Franse televisie alles stelselmatig wordt nagesynchroniseerd en veel oudere Fransen geen engelse les hebben gehad op school.
Een onvergetelijk staaltje Franglais horen we in de films van The Pink Panther waar Peter Sellers in zijn rol van de Franse detective inspecteur Jacques Clouseau in het hotel naar een beschikbare kamer vraagt: “Do you have a ruuuuuum ?”. En de niet begrijpende receptionist voor een “fuuuuuuul” uitmaakt.
Maar grappig wordt het natuurlijk als je je in Frankrijk vervoegt bij een winkelketen met een engelse naam en de uitbater zijn eigen winkelnaam niet begrijpt.
Een Nederlandse collega stapte in Frankrijk een filiaal van Cartridge World binnen en vroeg de winkelbediende om een cartridge. Deze keek hem niet begrijpend aan. Aan de wand hingen honderden doosjes met de tekst cartridge, maar de blik van de verkoper bleef mistig. Om de man op weg te helpen probeerde mijn collega het woord op zijn Frans uit te spreken (“cartrieeeeedge” met de klemtoon overdreven op de “ie”) maar het mocht niet baten. Hij wees tenslotte op een doosje aan de wand waar “cartridge” op stond waarop de winkelmedewerker opgelucht zei “Ah, un cartouche d’encre !”.
Ach, ’t is ook wel charmant dat Franglais en het zal gaan verdwijnen want tegenwoordig krijgen alle kinderen engelse les op school. Maar dan wel van leerkrachten die het Frans zelf amper machtig zijn .
We kunnen dus nog even doorgenieten van het Franglais.?
Recente reacties